مبانی نظری و ادبیات تحقیق شکاف دیجیتالی

قبل از شکاف دیجیتالی در دهه 1990 ، از شکاف آنالوگی که اشاره به وجوه تمایز در دسترسی به رسانه هایی نظیر رادیو و تلویزیون بود نام برده می شد. پس از آن هنگامی که اینترنت به طور گسترده به عنوان بزرگترین شکاف اطلاعاتی شناخته شد. شکاف دیجیتالی اولین بار در سال 1999 مطرح شد.( افشار کهن،1388: 83)طبق نظر ایروینگ[1] اصطلاح شکاف دیجیتالی از یک منبع ناشناخته گرفته شده است نزدیکترین حدسی که ایروینگ برای منشا این واژه دارد، مربوط به جاناتان وبر و ایمی هارمون[2] در لوس آنجلس تایمز است که استفاده از این اصطلاح را در 1996 شروع کرده و تفاوت عقاید مربوط به فن آوری های جدید را به این عنوان نامیدند. اما این انتخاب بدون پیچیدگی نیست. اندی کاروین عضو اتحادیه بنتون با این نظر موافق است که هارمون ممکن است یکی از اولین ژورنالیستهایی باشد که این اصطلاح را به طور گسترده به کار برد. اما وی معتقد است در پاسخ به نظر ایروینگ باید گفت که سال 1996 " برای وی کمی جدیدتر از آن است که بتواند جعلش کند " . در سال 1999 بود که این اصطلاح در "سقوط از شبکه" NTIA[3]دیده شد. در این گزارش شکاف دیجیتالی اینگونه تعریف می شود: فاصله بین کسانی که دسترسی به فن آوریهای جدید دارند و کسانی که این امکان را ندارند. در این حالت، شکاف دیجیتالی گونه ای از نابرابری اقتصادی-اجتماعی را نشان می دهد که با میزان دسترسی یک فرد به فناوری اطلاعات و ارتباطات از هم متمایز می شوند.

و...