صفحه محصول - پیشینه و مبانی نظری پژوهش جراحی زیبایی

پیشینه و مبانی نظری پژوهش جراحی زیبایی (docx) 30 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 30 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

جراحی زیبایی: توجه به ظاهر در چارچوب اجتماعی، امری بهنجار، پسندیده و حتی در حد متعادل نشان دهنده ی سلامت روانی است، اما در جوامع امروزی به علت تأکید بیش از حد شکل افراطی به خود گرفته است (براون، 2001). جراحی زیبایی شامل انجام دادن کلیۀ جراحی های زیبایی صورت از جمله بینی، پلک، ابرو، گونه، پیشانی، گردن و زیبایی بدن است که ممکن است تقلیلی (مثل برداشتن چربی)، یا تقویتی (گذاشتن پروتز)، می باشد. به طور کلی منظور از عمل جراحی زیبایی، جراحی هایی است که بدون ضرورت پزشکی خاص و صرفاً به منظور زیبایی انجام می شود (کبیری، 1377). از آنجا که جراحی های زیبایی برای تغییر ظاهر افراد و افزایش خشنودی و بهبود اعتماد به نفس آنها انجام می شود، جراحی زیبایی را می توان پیامد یک اُلگوی روانشناختی معین دانست. در شرایط مطلوب این بیماران در صدد روان درمانی بر می آیند تا ماهیت حقیقی احساسات نوروتیک مبنی بر بی کفایتی خود را دریابند (کاپلان و سادوک، 2003). جراحی زیبایی که جهت بهبود بخشیدن به ظاهر به کار گرفته می شود، تخصصی است که به ترمیم، نگهداری یا بهبود ظاهر فیزیکی فرد از طریق تکنیک های جراحی و پزشکی می پردازد و در دهه گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است (سوامی و همکاران، 2007). بر اساس آمار منتشر شده در سال 2003 در آمریکا، پنج جراحی معمول و رایج زیبایی شامل: لیپوساکشن، افزایش و کاهش حجم سینه،جراحی پلک و جراحی بینی بوده است و تزریق بوتاکس، برداشتن مو با لیزر،میکرودرم ابریژن، پلینگ شیمیایی و تزریق کُلاژن هم به عنوان شایع ترین مداخلات زیبایی غیر جراحی مطرح شده است (انجمن جراحان پلاستیک آمریکا، 2004). جراحی های زیبایی یکی از شایع ترین اعمال جراحی در سطح جهان است و میزان متقاضیان آن، روز به روز افزایش می یابد. (موسوی زاده و همکاران، 1389). در کشور ما از حدود دهه 70 امروزه، تقاضا برای جراحی زیبایی 80% رشد داشته و این آمار در حال حاضر رو به افزایش است. جراحی زیبایی منحصر به طبقه مُرفه جامعه نیست و از هر طبقه اجتماعی افرادی وجود دارند که بخشی از صورت یا اندام خود را به تیغ جراحان زیبایی سپرده اند. شکسپیر و کلی (1997)، جراحی زیبایی را چنین تعریف نمودند: یک نوع جراحی برای تغییر دادن ظاهر بدن، در غیاب بیماری، آسیب و جراحت یا بدشکلی مادرزادی و ارثی می تواند عاملی برای بهبود کیفیت زندگی باشد. ارزشیابی های روانپزشکی بر روی کسانی که خواهان زیبایی بودند، نخستین بار در دهه های 1950-1940 گزارش شده و این گرارش ها بیشتر بازتاب دهنده گرایش های روانکاوی در روانپزشکی آمریکا بودند (هیل و سیلور، 1950). اسمیت و همکاران (2000)، دریافته اند که مردم، زیبایی ظاهری را با ویژگی های شخصیتی پسندیده همچون هوش، شایستگی، دلپذیر بودن و پذیرش اجتماعی ربط می دهند و این جراحی بیشتر برای از میان بردن ناخشنودی افراد از ظاهر خود و گاهی افزایش عزت نفس انجام می شود.عزت نفس پائین و تصویر بدنی منفی معمولاً استرس هایی را برای افراد به دنبال دارد که فرد برای غلبه بر آنها راهبردهای مقابله ای خاصی را به کار می گیرد. ویژگی های شخصیتی برای راهبردهایی که فرد در مقابله با استرس های زندگی از آنها استفاده می کند، تأثیر می گذارد (بشارت، 1386). جراحی زیبایی اغلب با توصیفات منفی از ظاهر بدنی همراه می باشد. پژوهش ها نشان داده اند که عوامل مؤثر در گرایش به جراحی زیبایی شامل نارضایتی از ظاهر، کسب ظاهر آرمانی و ایده آل جنسیت، شریک عشقی و تصویر بدنی مناسب می باشد (سوامی، 2009، موسوی زاده و همکاران، 1389). افزون بر این در این پژوهش مشخص شد که که یکی از بهترین عوامل برا نگیزاننده برای جراحی زیبایی، سطح تحصیلات فرد می باشد نه سطح درآمد؛ به گونه ای که سطح تحصیلات افراد متقاضی جراحی زیبایی از میانگین سطح تحیلات زن ایرانی، بسیار بالاتر بوده واغلب متقاضیان تحصیلات دانشگاهی داشتند (طوسی، باریک بین، اعرابی و ساعتی، 1386). هدف اصلی جراحی زیبایی بهبود ظاهری فرد است که دارای ظاهری بهنجار باشد. زمانی که انسان ها در می یابند که خصوصیات فیزیکی آنها مطابق با هنجاره نیست، ممکن است دچار رنجش شده و جراحی را به عنوان راه حل نهایی در نظر بگیرند (هیل هورست، 2002). جراحی زیبایی اکنون تبدیل به یک عامل فریبنده و وسیله ای برای تجمل گرایی افراد مختلف شده است و این امر سبب پایه ریزی انتظارات غیرواقعی در افراد و مخدوش شدن حقایق در مورد ماهیت واقعی آنان گردیده است (پیرل و وستون ،2003). براساس نظریه ی شناختی _ رفتاری، میزان درجه ی ارزیابی افراد از ظاهر خود بستگی به طرحواره هایشان در رابطه با ظاهر داشته است ( یوسفی، 1390). طرحواره های مربوط به تصویر بدنی، به عنوان الگوهای شناختی برای ارزیابی ظاهر فرد و هیجانات مربوط به تصویر از بدن به کار رفته است. حس نا زیبا بودن و اقدام به جراحی زیبایی بیشتر متأثر از ذهن افراد بوده و باورها نقش عمده یی در ایجاد آن دارند، طوریکه افراد با باورهای غیرمنطقی مانند احساس کهتری معمولاً احساس عزت نفس پائینی دارند (آقاخانی، 1391). افراد از انجام جراحی زیبایی اهداف متعددی را مانند: رسیدن به جهره ی جذاب تر، بهبود بخشیدن به وضع ظاهری، کسب موفقیت در تشکیل زندگی زناشویی، به دست آوردن اعتماد به نفس بیشتر در برخوردهای اجتماعی، جلب رضایت خانواده و دوستان را دنبال می کنند. جراحی پلاستیک عموماً به دو طبقه عمده تقسیم می شود: بازسازی و زیبایی. جراحی های مرتبط با بازسازی و زیبایی. جراحی های مُرتبط با بازسازس برای ایجاد عملکرد بهنجار جسمانی و اجتماعی در افراد ضروری اند. بسیاری از جراحی های پلاستیک به این افراد کمک می کنند تا از شر نقایص جسمانی خود خلاص شوند و کیفیت زندگی اجتماعی شان را بهبود ببخشند. اما جراحی های زیبایی اغلب به دلیل نارضایتی افراد از نقص های جزئی و تخیلی در ظاهرشان انجام می گیرد و معمولاً ریشه در مشکلات روانشناختی دارد (فردریک ،2007). مطالعات نشان داده است که جراحی زیبایی، اثر مثبت و قابل توجهی در اعتماد به نفس، رضایت از خود، هویت خود جسمی، خود خانوادگی و خود اجتماعی دارد. بدن افراد از تجربه های اجتماعی، به خصوص از هنجارها و ارزش هایی که به آن تعلق دارد، تأثیر می پذیرد (گیدنز، به نقل از چاوشیان، 1391). سارور و کرند (2004)، جراحی زیبایی را به عنوان وسیله ای برای بهبود ظاهر فیزیکی سلامت روانی گزارش کردند. عطایی و همکاران (1390)، گزارش نمودند که در ایران جراحی زیبایی تبدیل به مُد گشته و انجام آن تعیین کننده جایگاه های اجتماعی به حساب می آید. پروزینسکی و ادگرتون بر این باورند که در واقع جراحی زیبایی، جراحی زیبایی تصویر بدنی است و با بهبود بخشیدن به بدن توسط جراحی، بهبود روان شناختی صورت می پذیرد (سارور و وادن، 1998). در واقع مؤلفه های روان شناختی در تقاضای عمل جراحی زیبایی و هم چنین در پیش آگهی و رضایت پس از عمل نقش مؤثری دارند. بعضی پژوهشگران بر این باورند که قسمت عمده ای از عزت نفس افرادی که برای عمل جراحی زیبایی اقدام می کنند، به ظاهر بدنی آنها وابسته است و بنابراین برای افزایش عزت نفس خود به دنبال تغییر به وسیله جراحی می روند. در حالی که دیگر پژوهشگران این افراد را از نظر روان شناختی به طور کامل سالم می دانند که برای بهتر کردن ظاهر خود انگیزۀ بالایی دارند (دیوید ول، 2010). تحقیق انجام شده به وسیله دکتر محمو کیوان آرا با عنوان "قشربندی اجتماعی و اصلاح بدن؛ جراحی زیبایی به مثابه نماد پایگاه اجتماعی" بر این موضوع تأکید دارد که رفتارهایی چون انجام جراحی زیبایی، به یکی از کنش های شایع در میان افراد تبدیل شده است و بدن و زیبایی و جذابیت متجسم در آن در مناسبات اجتماعی نوین به عنوان سرمایه جسمانی قابل تبدیل به انواع دیگر سرمایه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است (کیوان آرا، ربانی، ژیان پور، 1389). پورآقاجان و همکاران دریافتند که سطوح تحول من (Ego Development) یا به عبارتی سطح ارتباط با واقعیت کنترل و تنظیم کشاننده های درونی و پختگی من، در متقاضیان جراحی های زیبایی نسبت به غیر متقاضیان پائین تر می باشد و از آنجایی که می توان نقش (من) در مواجهه با عوامل تهدید کننده را همچون نقش سیستم ایمنی بدن در برابر عوامل آسیب را در نظر گرفت، این نتیجه گیری منطقی است که بالاتر بودن سطح تحول من، قابلیت های رشد یافته تر حل تعارض و مقابله های منطقی تر را در جمعیت غیر متقاضی رقم می زند. 2-٢۹ پیشینه تحقیق: بهزادیان نژاد (1384)، در تحقیقی با عنوان "فرهنگ زیبایی با تأکید بر جراحی پلاستیک" پرداخت. وچنین نتیجه گیری نمود که مهمترین عامل گرایش افراد به جراحی زیبایی را کسب اعتماد به نفس می داند. ابراهیمی (1385)، در تحقیقی به بررسی "الگوهای شخصیتی افراد داوطلب جراحی زیبایی" روی نمونه 100 نفری از داوطلبان جراحی زیبایی پرداخت. نتیجه نشان داد بین علائم روان شناختی و تقاضای جراحی زیبایی رابطه وجود دارد. فرزانه (1385)، در تحقیقی به بررسی "عوامل مؤثر در جراحی زیبایی" پرداخت. و نتیجه گیری نمود که زنان دارای نگاه متفاوتی به جراحی زیبایی بوده و این را از منابع متفاوت هویتی می داند. و جراحی زیبایی را اقتضای جامعه مُدرن برای کسب هویت و منزلت معرفی می کند که فشارهای اجتماعی را نیز در این مسیر موثر می داند. طوسی، باریک بین، اعرابی و ساعتی (1386)، به بررسی "رابطه عزت نفس و تصویر بدنی با عوامل انگیزشی افراد برای جراحی زیبایی" پرداختند. یافته ها نشان داد که اختلال بدشکلی بدن، سطح تحصیلات، و فرهنگ عامل پیش گویی کننده ی تصمیم گیری برای جراحی زیبایی محسوب می شود. محمدی و سبحانی نژاد (1386)، در بررسی شاخص های روان سنجی، تصور بدنی و شاخص حجم نمونه، نارضایتی از تصویر بدنی و عزت نفس و نارضایتی از تصویر بدنی و اقدام به جراحی زیبایی رابطه وجود دارد. مسعودزاده، یوسفی و تیرگری (1388)، به " مقایسه الگوهای شخصیتی و وضعیت سلامت عمومی متقاضیان جراحی زیبایی بینی و گروه شاهد" پرداختند که یافته ها نشان داد که صفت وسواسی و اعتماد به نفس پائین در متقاضیان جراحی زیبایی بینی است همچنین سایر الگوهای شخصیتی نیز در ایت افراد متعادل نیست . کلاهی و همکاران (1388)، در پژوهشی به "مقایسه اختلالات شخصیتی داوطلبان جراحی زیبایی با افراد عادی" پرداختند. نتایج نشان داد که در داوطلبان جراحی زیبایی میانگین اختلالات شخصیت وسواسی، ضداجتماعی، خوشیفته و هیستری در افراد داوطلب جراحی زیبایی بیشتر از افراد عادی بود و همچنین افراد عادی از اختلال شخصیت وابسته و اسکیزوئید بیشتری نسبت به داوطلبان جراحی زیبایی برخوردار بودند. در اختلال شخصیت مرزی، پارانوئید، اسکیزوتایپال و اجتنابی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت. پاشا و همکاران (1389)، در حقیقی به "مقایسه تصویر ذهنی ار بدن، شاخص حجم بدنی، سلامت عمومی و خودپنداره در میان افراد متقاضی جراحی زیبایی با افراد غیر متقاضی پرداختند که یافته ها نشان داد که تفاوت معنا داری بین این دو گروه در این شاخص ها وجود دارد. حسینی و همکاران (1389)، در پژوهشی به "مقایسه میزان استرس و تصور از بدن در بین افراد 30_20 ساله دارای سابقه جراحی زیبایی با افراد عادی پرداختند. و نتایج نشان داد که بین میزان استرس و تصور از بدن رابطه معنادار وجود داشت و افراد با سابقه جراحی زیبایی از نظر میزان استرس و تصور از بدن خود با افراد فاقد سابقه جراحی زیبایی تفاوت معناداری ندارند ولی با توجه به رابطه ی منفی بین استرس و تصور از بدن چنین نتیجه گرفتند که استرس بالا می تواند در تصور از بدن افراد تأثیر منفی بگذارد. قاسمی (1389)، به پژوهشی با عنوان "عوامل موثر بر گرایش افراد به جراحی زیبایی با تأکید بر جنسیت" پرداخت یافته ها نشان داد که بین جراحی زیبایی مردان و زنان، شباهت ها و تفاوت هایی وجود دارد که به نوعی، نشان دهندۀ اقتضائات جامعه مُدرن است. همچنین احساس رضایت شخصی و عاملیت فرد در جراحی زیبایی افراد بررسی شده، نقش موثری داشته است. نادری و اکبری (1389)، در پژوهشی نشان دادند که بین افراد متقاضی جراحی زیبایی، افرادی که جراحی زیبایی انجام داده اند و افراد عادی از نظر تصویر بدنی، شاخص حجم بدنی، سلامت عمومی و عزت نفس رابطه معناداری وجود دارد. نوغانی و همکاران (1389)، در تحقیقی به بررسی " عوامل اجتماعی مؤثر بر انجام جراحی زیبایی زنان" پرداختند که نتایج نشان داد که متغیر های سرمایۀ فرهنگی و فشار های هنجاری و پایگاه اقتصادی _ اجتماعی با احتمال انجام جراحی زیبایی رابطۀ مثبت معنادار دارد و متغیرهای تصور بدنی در در روابط اجتماعی با احتمال جراحی زیبایی رابطۀ منفی دارد. خانجانی، باباپور و صبا (1390)، در پژوهشی با عنوان "بررسی و مقایسه وضعیت روانی و تصویر بدنی متقاضیان جراحی زیبایی با افراد غیر متقاضی پرداختند. نتایج پژوهش نشان داد که بین افراد متقاضی و غیر متقاضی جراحی زیبایی از لحاظ اختلالات اضطرابی، افسردگی و تصویر بدنی تفوت معناداری وجود دارد. سهرابی، علیلو، رسولی آزاد (1390)، در مقاله پژوهشی با عنوان "بررسی نیمرخ آسیب شناسی روانی در متقاضیان جراحی پلاستیک" پرداختند. نتایج پژوهش نشان داد که جویندگان جراحی پلاستیک در مقیاس های افسرده، نمایشی، خودشیفته، وسواسی، خودآزار، مرزی و اسکیزوتایپال از میان شاخص های مربوط به الگوهای بالینی شخصیت نمرات بالاتری داشتند. همچنین از میان شاخص های مربوط به نشانگان بالینی نیز در مقیاس های اضطراب، شبه جسمی، وابستگی به الکل، اختلال تفکر و افسردگی اساسی نمرات آنان بالاتر از جمعیت عادی بود. ارزیابی های روان شناختی در تعیین نیمرخ بالینی متقاضیان، شناسایی اختلالات شخصیت و روان پزشکی و ارجاع آنها قبل از اجرای اعمال جراحی به روان درمانی مفید و کمک کننده است. قلعه بندی و همکاران (1390)، در پژوهش خود تحت عنوان "اُلگوهای شخصیتی متقاضیان جراحی زیبایی بینی" پرداختند و نشان دادند که فراوانی های اُلگوهای شخصیتی وسواسی - خودشیفته در درخواست کنندگان جراحی بینی بیشتر از سایر اُلگوهای شخصیتی است. مهری و وکیلی قاضی جهانی (1390)، به تحقیقی با عنوان "تحلیل گفتمان جراحی های صورت" پرداختند.که نتایج نشان داد که افراد به چشم و هم چشمی مالی و نیز مصرف متظاهرانۀ نشانه ای از زیبایی روی آورده اند. محمدپناه و همکاران (1390) به بررسی "رابطه بین باورها در مورد ظاهر و احساس حقارت در بین داوطلبان جراحی زیبایی با افراد غیر داوطلب پرداختند که نتایج بیانگر تفاوت معنادار بین این دو گروه بوده و به علاوه بین باورها در مورد ظاهر و احساس کهتری در افراد متقاضی جراحی زیبایی ارتباط وجود داشت. اردکان، یعقوبی و یوسفی (1391)، در تحقیقی به بررسی "صفات شخصیت و سبک های دفاعی در افراد داوطلب جراحی زیبایی" پرداختند. نتایج بیانگر این بود که انگیزۀ جستجوی جراحی زیبایی بر اساس ترکیبی از عوامل روان شناختی، هیجانی و شخصیتی است و صفات و ویژگی های شخصیتی افراد داوطلب جراحی زیبایی با روش های دفاعی و مقابله ای که این افراد اتخاذ می کنند، رابطه مستقیم دارد. بنی اسدی (1391)، به انجام پژوهشی با عنوان "تأثیر جراحی زیبایی بینی بر تصویر تن زنان" پرداخت. نتایج پژوهش نشان داد که جراحی زیبایی بینی موجب افزایش میزان رضایت زنان از تصویر ذهنی که در مورد تنشان دارند می گردد و باعث می شود که فرد از تصویر بینی و تن خود رضایت بیشتری داشته باشد. توسلی و مدیری (1391)، در پژوهشی با عنوان "بررسی گرایش زنان به جراحی های زیبایی" در سطح شهر تهران پرداختند. نتایج نشان داد که بیشترین انگیزه در تمایل زنان به این جراحی ها کسب زیبایی به منزلۀ عاملی برای ارتقای اعتماد به نفس معرفی شده است و این تمایل، از طرفی متأثر از خصوصیات فردی و از طرف دیگر، تحت تأثیر الزام های خارجی است. به طوری که در افراد مجرد، افراد با تحصیلات بالاتر، افراد دارای تصویر منفی از بدن خویش و افراد با اعتماد به نفس پائین بیشتر است. زمانی، فضیلت پور (1391)، به بررسی تحقیقی با عنوان "تأثیر جراحی زیبایی بینی بر عزت نفس و تصویر منفی فرد از خود پرداختند که یافته های پژوهش بیانگر این بود که می توان جراحی زیبایی را عامل تغییرات روان شناختی از جمله احساس شایستگی، عزت نفس و بهبود تصویر منفی فرد از خود دانست. ژیانپور (1391)، در پژوهش خود به بررسی "عوامل جامعه شناختی موثر به جراحی های زیبایی در شهر اصفهان" پرداخت. و چنین نتیجه گیری کرد که سن، جنس، وضعیت تأهل و عزت نفس از عوامل موثر بر انواع جراحی های زیبایی هستند، در حالیکه رابطه ی معناداری بین انواع جراحی و متغیرهایی چون طبقه و پایگاه اجتماعی دیده نمی شود. صبا و خانجانی (1391)، در تحقیقی به "مقایسه اختلالات شخصیت خوشه C و B در متقاضیان جراحی زیبایی با افراد غیر متقاضی" پرداختند. نتایج نشان داد که از بین اختلالات شخصیتC و B بین دو گروه فوق الذکر در دو اختلال شخصیت مرزی و اجتنابی تفاوت معناداری به دست نیامد. اما در سایر اختلالات شخصیت این دو خوشه تفاوت معناداری دیده شد. فلاح (1391)، پژوهشی تحت عنوان "تأثیر درمان ذهن آگاهی بر خود پنداره ی بدنی متقاضیان جراحی زیبایی" انجام داده ، و یافته ها نشان داد که با کنترل پیش آزمون، بین خودپنداره بدنی گروه آزمایش و گروه کنترل متقاضیان جراحی زیبایی تفاوت معناداری وجود دارد. (001/0>P). و درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت درمانی باعث افزایش خودپنداره ی بدنی متقاضیان مراجعه کننده به مراکز جراحی زیبایی گوه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. محمدی و همکاران (1391)، در پژوهشی با عنوان "مقایسه کمال گرایی در افراد استفاده کننده از جراحی زیبایی بینی با گره شاهد در شهر یاسوج" پرداختند. نتایج نشان داد تعداد زنان استفاده کننده از جراحی زیبایی بیشتر از مردان بوده و تفاوت معناداری در کمال گرایی بین متقاضیان جراحی زیبایی با افراد عادی مشاهده گردید. اسدی و همکاران (1392) در پژوهش خود تحت عنوان "عزت نفس و نگرش به ظاهر بدنی پیش و پس از عمل جراحی زیبایی بینی" به این نتیجه رسیدند که بین عزت نفس متقاضیان پیش و پس از عمل جراحی تفاوت معنادار نبود.اما بین نمره های نگرش به ظاهر بدنی، پیش و پس از عمل جراحی تفاوت معنادار بود. اعتمادی فر و امانی (1392)، به مطالعه "جامعه شناختی انگیزۀ زنان از گرایش به جراحی زیبایی" پرداختند که نتیج نشان داد که انگیزه زنان از انجام عمل های زیبایی، به دو دسته کلی انگیزه های شخصی (انگیزه های معطوف به خود) و انگیزه های فراشخصی (انگیزه های معطوف به فراخود) طبقه بندی نمودند. خزیر، دهداری و محمودی (1392)، به بررسی "نگرش دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی نسبت به انجام جراحی زیبایی و رابطه با تصور از بدن" پرداختند. یافته ها نشان داد 70% دانشجویان تمایل به تغییر ظاهر قسمت هایی از بدن خود را داشتند 60% ظاهر فیزیکی خود را با مانکن ومُدل مقایسه می کردند همچنین 72% دانشجویان احساس می کردند بقیه افراد از نظر ظاهری جذاب تر از آنها هستند 77% از دانشجویان با خرید محصولات آرایشی سعی می کردند ظاهر خود را بهتر کنند و یافته ها نشان داد که بین نگرش نسبت به جراحی زیبایی و تصور از بدن رابطه معنی دار (0.001>P) وجود دارد. رمضانی و همکاران (1392)، به بررسی "میزان تأثیر جراحی زیبایی بینی بر عزت نفس و تصویر بدنی در دختران" پرداختند. نتایج پژوهش نشان داد، در دو متغیر عزت نفس و تصویر بدنی قبل و بعد از عمل جراحی زیبایی بینی تفاوت معناداری نشان ندادند. به علاوه بین عزت نفس و تصویر بدنی رابطه ی معناداری وجود ندارد، ولی در یکی از خرده مقیاس ها «رضایت از قسمت های بدن» با عزت نفس همبستگی وجود دارد. مددی، امام زاده، کدیورو نوابی نژاد (1392)، در تحقیقی به "بررسی و مقایسه مهارتهای اجتماعی، عزت نفس در بین زنان متقاضی جراحی" پرداختند. نمونه تحقیق مشتمل بر 261 نفر می باشد. در این تحقیق از سه ابزار، پرسشنامه عزت نفس، پرسشنامه رشد مهارت های اجتماعی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین زنان از نظر عزت نفس و مهارت های اجتماعی تفاوت معنی داری مشاهده نشد . طهماسبی، یغمایی و طهماسبی (1393)، در مقاله پژوهشی تحت عنوان "عوامل مرتبط با تمایل به انجام جراحی زیبایی بر اساس نظریه عملکرد منطقی در دانشجویان شهرکُرد" پرداختند. که یافته های پژوهش نشان داد که جایگاه خانواده به عنوان مهمترین عامل تأثیر گذار به گرایش به عمل جراحی زیبایی و ایحاد احساس امنیت در جوانان مورد توجه است. ظریف کار (1393) به "مقایسه عزت نفس و خودپنداره در دانشجویانی که جراحی پلاستیک انجام دادند"، پرداخت. نتایج یافته ها بیانگر این بود که عزت نفس و خودپنداره در دانشجویانی که جراحی پلاستیک انجام دادند در بین دختران و پسران در هر گروه رابطه وجود دارد . کریم زاده و همکاران (1393) به بررسی و "شناسایی عزت نفس و پیش بینی کننده های آن در ویژگی شخصیت با اضطراب اجتماعی در افراد متقاضی جراحی پلاستیک" پرداختند. یافته های پژوهش نشان داد که هر قدر افراد عزت نفس مثبت تری برخوردار باشند از ویژگی های شخصیتی برون گرایی بیشتر و اضطراب اجتماعی کمتری برخوردارند. کاظمی (1393)، به " مقایسه 5 عامل بزرگ شخصیتی و عزت نفس افراد داوطلب جراحی زیبایی و افراد عادی در شهرستان رشت" پرداخت. و یافته ها نشان داد که میزان وظیفه شناسی، برون گرایی افراد خواستار جراحی زیبایی و افراد عادی در سطح 01/0>P معنادار است و در سطح 0/05>P ویژگی انعطاف پذیری و روان نژندی افراد داوطلب جراحی زیبایی با افراد عادی تفاوت معنادار وجود دارد. وبسز (1983)، پژوهشی با عنوان "زیبایی، نماد و منزلت" انجام داده که نتایج به دست آمده نشان می دهد جذابیت صورت، تفاوت های قابل پیش بینی را در ارتباطات اجتماعی عام و خاص ایجاد می کند و نیز تأثیرات و جذابیت چهره می تواند در ترکیب با ویژگی های منزلتی دیگر دچار تغییر و تعدیل شود. جرونمن (1993)، روند شناسایی پیش از عمل برای بیماران سیر نشدنی را ارائه نمود. استدلال می شود که شخصیت بیماران تحت عمل زیبایی مختل نمی شود و اکثریت این بیماران از نتیجه ی اصلاحات پس از عمل راضی باشند. اما درصد خیلی کمی از بیماران ناراضی بوده و برای دفعات متوالی روند جراحی را تکرار می نمایند. در این مطالعه فرض بر آن بود که شخصیت بیماران سیر نشدنی برای عمل جراحی ساختار مرزی دارد. کش و همکاران (1996)، نتیجه گرفت که افراد متقاضی جراحی زیبایی پس از عمل بهبودی بیشتری در حساسیت بین فردی، وسواس و نگرانی نسبت به ظاهر، جرأت ورزی، اعتماد به نفس و سازگارری های اجتماعی را از خودشان دادند. هونیگمن (2001)، مطالعات مربوط به خروجی های روانشناسی و روانی اجتماعی افراد تحت عمل جراحی زیبایی را مرور کرد تا دریتبد چنین عمل هایی مسبب بهبودی سلامت روانی و عملکرد روانی اجتماعی افراد می شود یا خیر. به صورت کلی بیماران از نتیجه ی این عمل ها رضایت داشتند. اما با این وجود برخی از آنها نیز اختلالات گذرا یا طولانی مدت را تجربه نمودند. در نتیجه جراحان باید در اجرای این اعمال روی افراد دارای اختلالات روانی توجه کافی را به کار گیرند. مطالعات بیشتری برای کمک به جراحان در شناسایی بهتر ریسک نتیجه ی نامناسب در بیماران مورد نیاز است. و در این مطالعات باید به دقت جمعیت مورد مطالعه مشخص شود. دلاماتر (2002)، نشان داد که بیماران متقاضی جراحی زیبایی که تحت جراحی زیبایی و یا ترمیمی قرار می گیرند، بدشکلی بدن خود را به گونه ای افراطی ارزیابی می کنند. یافته های این پژوهش نشان داد که جنبه های روانی و اجتماعی، انگیزۀ اصلی گرایش به جراحی های زیبایی بود. بابوججو و همکاران (2003)، نشان دادند که زنان طالب جراحی رینوپلاستی دارای ویژگی های خودمحوری، بچه گانه، فعالیت زیاد، تکانشی، رقابتی، عکس العملی و کمال گرایی درباره خودشان بودند. و مردان طالب جراحی زیبایی رینوپلاستی دارای تنش، اضطراب با احساس حقارت بودند. شور (2003) در پژوهشی نشان داده است كه افرادی جراحی پلاستیک داشتند خودپنداره ،اضطراب اجتماعی و ارتباطات بین فردی، آنان در موقعیت های مختلف کاهش داشته است. گرین و همکاران (2003)، به بررسی "رابطه نارضایتی از بدن و جراحی زیبایی" پرداختند. که نتایج بیانگر این بود که نارضایتی و نگرانی نسبت به بدن و اشتغال ذهنی به تغییر دادن آن در بین جوانان داوطلب جراحی زیبایی بیشتر مشاهده می شود. ساروری و همکاران (2005)، در پژوهشی به بررسی "میزان افسردگی، اضطراب و تصویر بدنی در افراد متقاضی جراحی زیبایی" پرداختند. نتایج حاکی از آن بود که میزان افسردگی و اضطراب در زنان متقاضی جراحی زیبایی نسبت به زنان غیر متقاضی دانشگاه پنسیلوانیا تفاوت معناداری با هم ندارند. در بررسی میزان افسردگی، اضطراب و تصویر بدنی در افرادی که جراحی زیبایی انجام داده بودند نسبت به افراد عادی زن دانشگاه پنسیلوانیا نشان داد، میزان اضطراب و افسردگی گروهی که جراحی زیبایی انجام داده اند و افراد عادی تفاوت معناداری با هم ندارند ولی گروهی که جراحی زیبایی انجام داده اند نارضایتی از تصویر بدنی کمتر نسبت به گروه عادی گزارش دادند. فرارو (2005)، ویژگی های روانی بیمارانی که در پی عمل جراحی زیبایی هستند را برای تعریف خصوصیات متداول و ایزوله سازی ناهنجاری های عمده ی روانی بررسی نمود. که در این پژوهش عزت نفس و ادراک شخص نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که طبق مطالعات پیشین پنین افرادی دارای نوعی دوگانگی بین تصویر بدنی و تصویر درونی خود هستند. سابقه های روانی بسیاری در این گونه موارد دیده می شود. و در نتیجه حتماً به کار گیری یک رویکردروانی پایه توسط جراح نیاز است. بلینو (2006)، در تحقیقی به مطالعه "رابطه ی بین اختلالات شخصیتی و علائم دیس مورفی در متقاضیان جراحی زیبایی" پرداخت. و چنین نتیجه گرفت وجود یک واکنش آسیب شناسی روانی به نقائص تصور شده درباره ی ظاهر در بیماران تحت عمل جراحی زیبایی با شدت اسکیزوفرنی و اختلالات شخصیتی پارانوئید در ارتباط است. ارزیابی های پیش از جراحی می توانند به تعریف یک پروفایل کلینیکی برای بیماران کمک کند. سارور (2007)، در تحقیقی به بررسی " تصویر بدن دانشجویان زن و تمایل به جراحی زیبایی" پرداخت. و در پژوهش خود به این نتیجه رسید که افراد بعد از انجام جراحی زیبایی، تصویر بدنی بهتری از خود گزارش می دهند. ظهیرالدین و همکاران (2007)، به "مقایسه سلامت روانی و خودمفهومی در میان متقاضیان جراحی زیبایی بینی و افراد عادی" پرداختند. و یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری بین این دو گروه در سلامت روانی و خودمفهومی وجود ندارد. فردریک و همکاران (2007)، به بررسی "مسائل مربوط به جراحی زیبایی و تصویر بدنی و نگرش های مردان و زنان در طول عمر در آمریکا" پرداختند. وگزارش نمودند افرادی که به جراحی زیبایی علاقمند بودند، تصویر بدنی ضعیف تری نسبت به کسانی داشتند که به این جراحی علاقمند نبودند. ایشگاکو (2009)، در پژوهشی به بررسی "ویژگی های روانپزشکی متقاضیان جراحی زیبایی" پرداخت. و چنین نتیجه گرفت که وجود اختلالات نروتیک، افسردگی، فوبیا و ناسازگاری های اجتماعی در بین متقاضیان بیشتر از سایر اختلالات است. پارک و همکارانش (2009)، در تحقیقی با موضوع کُلی "جراحی های زیبایی" به این نتیجه رسید که همسالان، دوستان و والدین (به عبارتی سرمایه اجتماعی) می توانند موجبات علاقمندی به جراحی های زیبایی را در افراد سبب گردند. نتایج تحقیق نشان داد که در کل تعامل بین شخص و موقعیت فرد می تواند در علاقه شخص به جراحی های زیبایی تأثیر گذار باشد. سونست (2009)، "اثر جراحی زیبایی را بر تصویر بدنی، عزت نفس عمومی و مشکلات روانی فرد" مورد بررسی قرار داد. در نمونه 155 نفری بیمار زن قبل از عمل و 6 ماه پس از عمل جراحی زیبایی. یافته ها نشان داد که هیچ تفاوتی از نظر مشکلات روانی در زمان قبل از عمل برای بیماران و گروه کنترل وجود نداشته است. همچنین تحلیل ها نشان داد که پس از عمل تصویر بدنی افراد بهبود یافته است (رضایت از ظاهر). و در نهایت مشخص گردید که وجود چند مشکل روانی قبل از عمل جراحی بهبود بیشتری در میزان رضایت از ظاهر و عزت نفس بعد از عمل به وجود می آورد. موس و هریس (2009)، در تحقیقی به بررسی اختلالات روانی پیش از انجام جراحی زیبایی در متقاضیان" پرداختند. نتایج بدست آمده حاکی از بالا بودن سطح اضطراب، افسردگی در گروه متقاضیان نسبت به گروه کنترل بود. به علاوه این افراد در سایر جنبه های اجتماعی و روابط نیز دچار ناسازگاری و اختلال بودند. آدامز (2010)، در پژوهشی پنین نتیجه گرفت که انگیزه متقاضیان جراحی زیبایی که متحمل این سختی می شوند، هم به دلایل جسمانی است و هم به دلایل روانی _ اجتماعی؛ یعنی این افراد با اُمید به تغییرات فیزیکی مثبت و کمک به تغییرات اجتماعی یا هیجانی (تغییر در ارتباطات و احساس هیجانی) به جراحی زیبایی گرایش پیدا می کنند. بومن (2010)،به بررسی "تأثیر جراحی زیبایی بر روی تصویر ذهنی نسبت به بدن بر روی زنان متقاضی جراحی زیبایی" بین سنین 25-22ساله کشور نروژ پرداخت، نتایج نشان داد که 6 ماه بعد از عمل جراحی بهبودی در تصویر ذهنی افراد دیده شد. جی یونگ چی (2012)، در تحقیقی با عنوان "من جراحی زیبایی کرده ام؛ اعتراف افراد مشهور به جراحی زیبایی در رسانه ها و تأثیر آن بر رو دختران کره ای" را بررسی کردند. یافته های این تحقیق نشان داد که بررسی نظر دانشجویان دختر درباره ی دیدن این اعتراف نامه های رسانه ی این استدلال را تائید می کند. چرا که تمایل قوی دختران به انجام جراحی زیبایی به عنوان ابزاری برای پیشرفت رو به بالا، نشان دهنده ی تأثیرات این اعتراف نامه های رسانه ای می باشد. در این تحقیق از روش پُرسشنامه ای استفاده شد. براگارد (2013) در یک پژوهش کنترل شده طولی که بر روی 96 دانشجوی پزشکی انجام داد، به این نتیجه رسید که آموزش مهارتهای ارتباطی و عزت نفس به طور معنی داری در افراد متقاضی جراحی را افزایش و اضطراب آنها را کاهش داد. دکانلیس (2013)، نرخ بروز و بهبودی بین اختلال تصویر بدنی و اختلالات شخصیتی را در بیماران تحت عمل جراحی زیبایی بررسی کرده و اثر متغیر های بالینی: آسیب شناسی، شدت ناراحتی از بدن، نگرانی مربوط به قسمت های خاصی از بدن و شدت این نگرانی ها را بر نارضایتی بیمار پس از عمل جراحی مورد پژوهش قرار داد. متغیرهای بالینی فوق برای پیش بینی نارضایتی بیمار پس از عمل جراحی اثر خوبی داشتند. و اطلاعات حاصل نشان داد که یک ارزیابی بالینی پیش از عمل می تواند سبب شناسی بیمارانی با سطح پایین رضایت شود. در پژوهش شری و همکاران (2014)، "ارتباط سلامت روان و خودپنداره را با درخواست جراحی زیبایی بینی" بررسی کرد، ابعاد سلامت روان (شامل افسردگی،اضطراب، شکایت های جسمانی و ناسازگاری اجتماعی) و خودپنداره در افراد متقاضی جراحی زیبایی با گروه شاهد تفاوتی نداشت. مدونده (2014)، "ویژگی های آسیب شناسی روانی، شخصیتی بیماران مراجعه کننده به جراحان پلاستیک و متخصصان زیبایی" را ارزیابی و مقایسه کرد. اطلاعات وی شواهدی را مبنی بر تفاوت های معنادار آماری در ویژگی های آسیب شناسی روانی و شخصیتی این بیماران را فراهم ساخت. در گروه بیماران مراجعه کنندگان به متخصصان زیبایی، ویژگی های شخصیتی اضطراب و ترس غالب بودند. همچنین افزایش برون گرایی، بیانگری، تکانشی و ناپایداری احساسی آشکار گردید. در گروه مراجعه کنندگان به جراحان پلاستیک، سطوح بالاتری از خودکنترلی و کناره گیری دیده شد و در حدود یک سوم این بیماران علائم مربوط به افسردگی، اضطراب و جنون ضعیف را گزارش نمودند. منابع: استوار، صغری؛ رضویه، اصغر (1392)، بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس اضطراب اجتماعی برای نوجوانان (SAS_S) جهت استفاده در ایران، یافته های نو در روان شناسی، سال سوم، شماره 12، 78-69. افخم، ابراهیم (1385)، بررسی اُلگوهای شخصیتی افراد داوطلب جراحی زیبایی در تهران، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم پزشکی تهران. اردکان، عذرا؛ یوسفی، رحیم (1390)، بررسی باورها در مورد ظاهر و احساس کهتری در افراد داوطلب جراحی زیبایی، فصلنامه ی پوست و زیبایی، دوره ی 2، شماره ی 2. آزاد، حسین (1384)، آسیب شناسی روانی . تهران؛ انتشارات بعثت. آزاد ارمکی، تقی؛ غراب، ناصر (1387)، بدن و هویت، فصلنامه ی انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، سال چهارم، شماره 13. اسدی، مینا، صالحی، منصور،صدوقی،محمود،ابراهیمی افخم (1392) عزت نفس و نگرش به ظاهر بدنی پیش و پس از عمل جراحی زیبایی بینی،مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، سال نوزدهم.شماره 1.بهار 1392. 28-33. اسلامی نسب، علی (1377)، روان شناسی اعتماد به نفس، تهران، انتشارات مهرداد. انجمن روانشناسی آمریکا (1994)، راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، جلد دوم، ترجمه محمدرضا نائینیان، اسماعیل بیابانگرد، محمد ابراهیم مداحی (1379)، تهران؛ انتشارات دانشگاه شاهد. بیرامی، منصور؛ اکبری، ابراهیم؛ قاسم پور، عبدالله، عظیمی، زینب (1390)، بررسی حساسیت اضطرابی، فرا نگرانی و مؤلفه های تنظیم هیجانی در دانشجویان با نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی و بهنجار، فصلنامه ی یافته های نو در روان شناسی، 69-47. پاشا، غلامرضا؛ نادری، فرخ؛ اکبری، شیوا (1389)، مقایسه شاخص حجم بدنی، سلامت عمومی، خودپنداره در بین افرادی که جراحی زیبایی انجام داده اند؛ افراد متقاضی جراحی زیبایی و افراد عادی شهرستان بهبهان، فصلنامه ی یافته های نو در روانشناسی. پهلوان زاده، سعید؛ مقصودی، جهانگیر؛ قضاوی، زهرا؛ حبیب پور، زینب (1384)، رضایت از تصویر ذهنی بدن و شاخص توده ی بدنی در نوجوانان در فصلنامه ی تحقیقات علوم رفتاری، دوره ی 3، شماره ی1؛ 39_34. پورمحمد، زهرا؛ دهقانی، خدیجه؛ یاسینی اردکانی، سیدمجتبی (1380)، بررسی میزان نااُمیدی و اضطراب در نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور، مجله تحقیقات پزشکی، شماره 5. چامپیون؛ لورنا؛ پاور؛ میک (1385)، آسیب شناسی روانی بزرگسالان؛ ترجمه علی اکبر خسروی، هورا رهبری، تهران، نشر آییژ. حسنوند عموزاده، مهدی (1391)، رابطه کمرویی، عزت نفس، خودکارآمدی و جرأت ورزی با اضطراب اجتماعی، یافته های نو در روان شناسی، سال هفتم، شماره 24، 56-35. حسنوند عموزاده، مهدی؛ شعیری، محمدرضا؛ اصغری مقدم، محمدعلی (1389)، بررسی رابطه ساده چندگانه ی خشم، شرم، بازداری رفتاری، کمرویی و افسردگی با اضطراب اجتماعی در نمونه ی دانشجویی با توجه به جنسیت، پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی دانشگاه شاهد تهران. حسنوند عموزاده، مهدی؛ عقیلی، محمدمهدی؛ حسنوند عموزاده، معصومه (1392)، اثر بخشی آموزش گروهی شناختی - رفتاری عزت نفس بر اضطراب اجتماعی و سلامت روان نوجوانان مضطرب اجتماعی، فصلنامه ی دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، سال چهاردهم، شماره 2، 37_26. حسنوند عموزاده، مهدی؛ شعیری منیجه، باقری (1389)، بررسی روایی و اعتبار سیاهه هراس اجتماعی (SPIN) بر روی نمونه های غیر بالینی ایرانی، مجموعه مقالات پنجمین سمینار سراسری بهداشت روانی دانشجویان دانشگاه شاهد تهران، 76_75. حسینی، سیدابراهیم؛ قاسمی، نوشاد (1389)، مقایسه ی میزان استرس و تصور از بدن خود در بین افراد 30_20 ساله ی دارای سابقه ی عمل جراحی زیبایی و افراد عادی شهر شیراز؛ فصلنامه ی روانشناسی صنعتی و سازمانی؛ سال اول شماره ی سوم؛ 84_75. حسینی، سیده مونس (1385)، رابطه بین اُمید به زندگی و سزسختی وان شناختی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران، پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات خوزستان. حسینی نیک، سلیمان (1384)، تأثیر کنکور بر سلامت روان، عزت نفس و اُمید به زندگی داوطلبان شهرستان گچساران، پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات خوزستان. حیدری، علیرضا؛ پورخدادادی، شهلا (1391)، مقایسه نگرانی از تصویر بدنی دانشجویان زن و مرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، یافته های نو در روان شناسی، سال هفتم، شماره 22؛ 95_83. خانجانی، زینب؛ باباپور، جلیل؛ گریزه، صبا (1391)، بررسی و مقایسه وضعیت روانی و تصویر بدنی متقاضیان جراحی زیبایی با افراد غیرمتقاضی، مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، دوره بیستم، شماره 2، 248_237. خزایی، فاطمه؛ شعیری، محمدرضا؛ حیدری نسب، میلاد؛ جلالی، محمدرضا (1389)، مقایسه میزان خودکارآمدی، اضطراب اجتماعی کمرویی و پرخاشگری در دانش آموزان دبیرستانی با سطوح جرأت ورزی متفاوت، پایان نامه ارشد دانشگاه شاهد تهران. خلعتبری، جواد (1390)، آمار و روش تحقیق، چاپ سوم، تهران انتشارات نشر پردازش. خلعتبری، جواد؛ عاشوری، آلاله (1391)، بررسی رابطه ی بین هویت کسب شده، شیوه فرزند پروری ادراک شده و میزان اُمید به زندگی با استرس ادراک شده در دانش آموزان دختر دوره متوسطه دبیرستان های سماء استان گیلان، فصلنامه ی روان شناسی تربیتی، سال سوم، شماره 1، 108_99. خلیلی طرقبه، صایمه؛ صالحی فدردی، جواد؛ انصاری، زهره (1391)، رابطه سوگیری تفسیر و اضطراب اجتماعی در دانشجویان، فصلنامه ی اندیشه و رفتار، دوره ششم، شماره 24، 58_49. خواجه نوری، بیژن؛ مقدس، علی اصغر (1388)، رابطه ی بین تصور از بدن و فرایند جهانی شدن (مطالعه ی موردی زنان شهرهای تهران، شیراز، استهبان)؛ فصلنامه ی کاربردی، سال بیستم؛ شماره ی 1. خواجه نوری، بیژن؛ روحانی، علی؛ هاشمی، سمیه (1390)، رابطه ی سبک زندگی و تصور از بدن؛ مطالعه ی موردی شهر شیراز؛ فصلنامه ی تحقیقات فرهنگی؛ دوره ی چهارم؛ 103_97. خواجوی، داریوش؛ قنبری چشمه کمره، لیلا (1392)، رابطه بین اضطراب اجتماعی اندام و عزت نفس با هراس اجتماعی دانشجویان دختر، فصلنامه ی علمی پژوهشی زن و جامعه، سال چهارم، شماره 3، 106_85. دادستان، پریرخ؛ اناری، آسیه؛ صالح صدقپور، بهرام (1386)، اختلال اضطراب اجتماعی و نمایش درمانگری فصلنامه ی روان شناسان ایرانی، سال چهارم،شماره 14، 122_115. داداش زاده، حسین؛ یزدان دوست، رخساره؛ غرایی، بنفشه؛ اصغرنژادفر، علی اصغر (1391)، اثر بخشی درمان شناختی- رفتاری گروهی و مواجهه درمانی بر میزان سوگیری تعبیر و ترس از ارزیابی منفی در اختلال اضطراب اجتماعی، سال هجدهم، شماره 1، 51_40. دلاور، علی (1380)، مبانی نظری وعملی پژوهش در علوم انسانی و اجتماعی، تهران، انتشارات رشد. دانیالی، سیده شهربانو؛ آزادبخت، لیلا؛ مصطفوی دارانی، فیروزه (1391)، بررسی ارتباط بین تصور بدنی، خودکار آمدیو فعالیت فیزیکی در زنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و دانشگاه اصفهان، مجله تحقیقات نظام سلامت، دوره هشتم، شماره 6، 1001_991. دایر، وین (1991)، زنده باد خودم، ترجمه بدری نیک فطرت (1388). تهران، انتشارات دایره، چاپ 11. ذکائی، محمد سعید (1387)، جامعه شناسی جوانان ایران؛ موسسه ی انتشارات آگه. رایگان، نیلوفر؛ شعیری، محمدرضا؛ مقدم، علی اصغر (1385)، بررسی اثر بخشی درمان شناختی - رفتاری مبتنی بر الگوی تصور 8 مرحله ای کش، بر تصور بدنی منفی دختران دانشجو، دو ماهنامه ی علمی - پژوهشی دانشور و رفتار، دانشگاه شاهد، سال سیزدهم، شماره 19، 22_11. رجبی، غلامرضا؛ عباسی، قدرت اله (1390)، بررسی رابطه خود انتقادی، اضطراب اجتماعیو ترس از شکست با شرم درونی شده در دانشجویان، پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره، سال اول، شماره 2، 182-171. رقیبی، مهوش؛ میناخوانی، غلامرضا (1390)، ارتباط مدیریت بدن با تصویر بدنی و خودپنداره؛ فصلنامه ی دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، سال دوازدهم، شماره 4، 81-72. ریاحی، محمد اسماعیل (1390)، بررسی تفاوت های جنسیتی در میزان رضایتمندی از تصور از بدن، فصلنامه ی زن در توسعه و سیاست، دوره ی 9، شماره ی 3؛ 50_33. روزنهان، دی ال؛ سیلیگمن، ام. ای. پی (1382)، روان شناسی نا بهنجاری آسیب شناسی روانی، ترجمه یحیی سیدمحمدی؛ تهران؛ نشر ساوالان؛ جلد اول؛ چاپ 4. زارع بهرام آبادی، مهدی؛ دهقانی، اللهام (1393)، مقایسه هوش هیجانی، تصویر بدن و کیفیت زندگی متقاضیان رینوپلاستی و گروه گواه، مجله علمی دانشگاه علوم چزشکی کردستان، دوره نوزدهم، 93-84. زرگر شیرازی، فریبا؛ سراج خرمی، ناصر (1390)، رابطه خود اثر بخشی و مقبولیت اجتماعی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان دختر، فصلنامه ی علمی و پژوهشی زن و فرهنگ، سال دوم، شماره 7، 78-63. زمانی، سیده نرجس؛ فضیلت پور، مسعود (1392)، تأثیر جراحی زیبایی بینی بر عزت نفس و تصویر منفی فرد از خود، مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان، دوره بیستم، شماره 55، 504_492. زنجانی، زهرا؛ گودرزی، محمدعلی؛ تقوی، محمدرضا؛ ملازاده، جواد (1392)، مقایسه تصویر بدنی در افراد با هراس اجتماعی کمرویی و بهنجار؛ فصلنامه ی تحقیقات فرهنگی، شماره 4. سادوک، بنیامین و سادوک، ویرجنیا آلکت (2007)، خلاصه روانپزشکی علوم رفتاری- روانپزشکی بالینی (جلد 2)، ترجمه فرزین رضاعی (1387)، تهران، انتشارات ارجمند. ساروی، قلعه بندی (1383)، ویژگی های شخصیتی داوطلبان جراحی زیبایی، اندیشه و رفتارو سال 4، شماره 9، 17-11. سهرابی، فائزه؛ محمودعلیلو، مجید؛ رسولی آزاد، مُراد (1390)، بررسی نیمرُخ آسیب شناسی روانی در متقاضیان جراحی پلاستیک، مجله ی اصول بهداشت روانی، سال سیزدهم، شماره 3، 26-9. سیلیگمن، مارتین (1388)، شادمانی درونی، ترجمه تبریزی، کریمی، نیلوفری؛ تهران، نشر دانژه ( تاریخ انتشار به زبان اصلی 2004). شاملو، سعید (1390)، آسیب شناسی روانی، تهران، انتشارات رشد. شعاع کاظمی، مهرانگیز؛ مومنی جاوید، مهرآور (1388)، بررسی رابطه بین کیفیت زندگی و اُمید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان بعد از عمل جراحی، فصلنامه ی بیماری های پستان ایران، سال دهم، شماره 4 و 3. ضیغمی محمدی، شراره، مژده، فاطمه (1391)، همبستگی بین شاخص توده ی بدنی، تصویر ذهنی از جسم و افسردگی در زنان مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان حضرت علمی شهر کرج. فصلنامه ی علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، سال اول؛ 48 - 40. طاهری فر؛ فتی، لادن؛ غرایی، بنفشه (1389)، اُلگوی پیش بینی هراس اجتماعی در دانشجویان بر اساس مؤلفه های شناختی- رفتاری، مجله روانپزشکی و روان شناسی بالینی ایران، دوره شانزدهم، شماره 1، 45_34/ ظریف کار (1393) مقایسه عزت نفس و خودپنداره در دانشجویانی که جراحی پلاستیک دانشگاه شیراز.پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شیراز. عبادی، جعفر؛ صالحی، محمدجواد (1389)، اثر سرمایه انسانی در زنان و مردان بر اُمید به زندگی، فصلنامه ی پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، شماره 56، 89-81. عسکری، پرویز؛ شباکی، روشنک (1389)، نقش تصویر بدنی در کیفیت زندگی، رضایت از زندگی، نگرش نقش جنسی و عزت نفس، فصلنامه ی اندیشه و رفتار، دوره ی 5؛ شماره 17. عسکری، پرویز؛ پاشا، غلامرضا، امینیان، مریم (1388)، رابطه ی تنظیم هیجانی فشارهای روانی و تصور از بدن با اختلالات خوردن در زنان، فصلنامه ی اندیشه و رفتار، دوره ی چهارم، شماره ی 13. عسگری، پرویز؛ شرف الدین، هدی (1388)، رابطه اضطراب اجتماعی و حمایت اجتماعی با احساس زهنی بهزیستی در دانشجویان زن؛ مجله زن و فرهنگ؛ سال اول؛ شماره دوم؛ زمستان 1388؛ دانشگاه آزاد اسلامی ؛ واحد اهواز؛ 58-48. عمیدی، مریم؛ غفرانی پور، فضل اله؛ حسینی، رضوان (1385)، رابطه نارضایتی از تصویر بدنی و نمایه توده بدنی در دختذان نوجوان، دو فصلنامه ی تحقیقات علوم رفتاری، دوره چهارم، شماره 2 و 1، 65-59. غلامی؛ فاطمه (1384)، اثر بخشی آموزش گروهی خودکار آمدی بر میزان خودکار آمدی در موقعیت های اجتماعی و هراس اجتماعی دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه اصفهان. قاسمی، سمیه (1389)،عوامل موثر بر گرایش افراد به جراحی زیبایی با تاکید بر جنسیت (مطالعه ی موردی زنان و مردان 55- 18 ساله ی شهر تهران)، پایان نامه ی کارشناسی ارشد. قلعه بندی، میرفرهاد، افخم ابراهیم، عزیز (1383)، اُلگوهای شخصیتی متقاضیان جراحی زیبایی بینی، فصلنامه ی اندیشه و رفتار، سال نهم، شماره 4، 11-4. کار، آلن (1384)، روان شناسی مثبت؛ ترجمه مهرداد کلانتری، اصفهان؛ دانشگاه اصفهان. کار، آلن (1385)، روان شناسی مثبت علم شادمانی و نیرومندی انسان؛ ترجمه حسن پاشا شریفی و همکاران، تهران، انتشارات سخن. کبیری، حامد (1377)، جراحی پلاستیک و عامل روانی اجتماعی آن، تهران ؛ دانشگاه علوم پزشکی تهران. کرمی،صغری؛ پیراسته، اشرف (1380)، بررسی وضعیت سلامت روانی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اُستان زنجان، شماره 25، 73-66. کریم زاده منصور و محمدی،داوود (1393) بررسی و شناسایی عزت نفس و پیش بینی کننده های آن در ویژگی شخصیت در افراد متقاضی جراحی پلاستیک ، فصلنامه اندیشه و رفتار.سال سوم.شماره. 4 ،66-59. گافمن، ارولینگ (1386)، داغ ننگ، چاره اندیشی برای هویت ضایع شده، ترجمه ی مسعود کیانپور، نشر مرکز. گراوند، فریبرز؛ افضلی، محمدحسن؛ شکری، اُمید؛ پارسیان، منیره؛ پاکلک، مینا؛ خدایی، علی؛ طولابی،سعید (1389)، تفاوت های سنی و جنسی در اضطراب اجتماعی در دوره نوجوانی. مجله روان شناسی تحولی ( روان شناسان ایرانی)، دوره ی هفتم، شماره 26، 174_165. گلزاری، محمود (1386)، اعتباریابی مقیاس اُمید اشنایدر (چاپ نشده)، دانشگاه علامه طباطبایی تهران. گیدنز، آنتونی؛ بردسال، کارن (1390)، گزیده ی جامعه شناسی، ترجمه ی حسن چاوشیان، نشر نی. گودین؛ دانلد (1372)، فوبی؛ ترجمه نصرت الله پورافکاری؛ تهران؛ انتشارات رشد. محمدی، ابوالفضل؛ زرگر، فاطمه؛ اُمیدی، عبدالله؛ باقریان سرارودی، رضا (1392)، مُدل های سبب شناسی اختلال اضطراب اجتماعی، مجله تحقیقات علوم رفتاری،دوره یازدهم، شماره 1، 80_61. محمدی، نورالله ؛ سجادی نژاد، مرضیه سادات (1386)، رابطه نگرانی از تصویر بدنی، ترس از ارزیابی منفی و عزت نفس با اضطراب اجتماعی. فصلنامه ی روان شناسی دانشگاه تبریز، دوره دوم، شماره5؛ 70_55. مددی،رضاامام زاده،رسول ،کدیورپروین و نوابی نژاد،شکوه (1393) مقایسه مهارتهای اجتماعی،عزت نفس در بین زنان متقاضی جراحی ، مجله روانشناسی و علوم تربیتی،شماره 24. مسعود نیا، ابراهیم (1386)، بررسی رابطه عزت نفس و اضطراب اجتماعی در دانشجویان دوره کارشناسی، یافته های نو در روانشناسی،شماره 37. معتمدی ، شارک،فرزانه (1383)، سبکهای اسنادی،خودکارآمدی تحصیلی و امید به زندگی در دانشجویان، پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی. دانشگاه تهران،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. نادری، فرح؛ صفرزاده، سحر؛ مشاک، رویا (1390)، مقایسه خود بیمار انگاری، حمایت اجتماعی، اضطراب اجتماعی و سلامت عمومی بین مادران دارای کودک عقب مانده ذهنی و عادی، یافته های نو در روان شناسی، دوره اول، شماره 1، 41-16. نوروزی (1376)، میزان اضطراب در دانشجویان دانشگاه شیراز و ارتباط آن با جنسیت، سن، وضعیت تأهل، وضعیت اقتصادی و رشته تحصیلی. پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه شیراز. هالجین؛ ریچاردپی؛ ویتبورن؛ سوزان کراس (1385)، آسیب شناسی روانی؛ دیدگاه های بالینی درباره اختلال های روانی بر اساس DSM IV_TR. جلد اول. ترجمه یحیی سیدمحمدی؛ تهران؛ نشر روان. هرمزی نژاد، معصومه (1380)،رابطه ساده و چندگانه متغیرها ی عزت نفس و کمال گرایی و اضطراب اجتماعی با ابراز وجود در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز، پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه شهید اهواز. ولز، آدریان (1388)، راهنمای عملی درمان فراشناختی اضطراب و افسردگی؛ ترجمه شهرام محمدخانی، تهران، انتشارات ورای دانش، (تاریخ انتشار به زبان اصلی 2009). ویسی، فاطمه (1389)، بررسی رابطه بین ترس از ارزیابی مثبت و اضطراب اجتماعی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه شهید چمران اهواز، پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی، دانشگاه شیهد چمران اهواز. یسنی، عبدالکاظم؛ شهینی ییلاق، منیجه (1380)، تأثیر آموزش ابراز وجود، عزت نفس، اضطراب اجتماعی، بهداشت روانی دانش آموزان پسر مضطرب اجتماعی دبیرستانی شهرستان اهواز، مجله علوم تربیتی و روان شناسی، دوره سوم، سال هشتم، شماره 2 و 1، 30-11. يوسفي جويباري، فهیمه.1389. مقايسه اثربخشي آموزش ايمن سازي در مقابل استرس با آموزش مهارتهاي ارتباطي بر خوشبيني ـ بدبيني و اميد به زندگي دانشآموزان دختر افسرده مقطع راهنمايي شهرستان جويبار. پايان نامه كارشناسي ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن. Alden, L, Sfran, J (1978). Irrational Beliefs and Nonassertive Behavior Cognitive Therapy and Research. Vol 2, 357-364. Algars, M, Santtila, P, Varjonen, M, Witting, K, Johansson, A, Jern, P & Sandnabba,N.K (2009). The Adult Body: How Ege, Gender and Body Mass Index are Related to Body Image. Journal Cof Aging and Health, 21(8), 1112-1132. American Society For aestetic Plastic Surgery. Cosmetic Surgery National Databank; Stastistics 2009. Lipousction no Longer the Most Popular Surgical Procedure According to New Statistics. Available at: http: //www.surgery.org/Sites/depaut/files/2009 stats. Accessedtime: 11 march 2010. Amir, N, Najmi, S, Morrison, A.S (2012). Image Generation in Individual with Generalized Social Phobia. Cognitive Therapy an Research, 36(5), 537-547. Atalay,A.A, Gencöz, T (2008). Critical Factors Of Social Physiqe Anxiety: Exercising and Body Staifaction. Behavior Chang. 177-188. Bragard .Is (2012). Efficacy Of A Communication And Stress Management Training On Medical Residents’ Self-Efficacy, Stress To Communicate And Burnout . Journal Of Health Psychology. Vol. 15 No. 7: 1075-1081. Barlow, D.H (2003). Anxiety and its Disorder: the Nature and Treatment of Anxiety and Panic, Second edition. New Yourk. NY: the Guilford Press. Bates, A & Clark, D.M (1998). a New Cognetive Treatment for Social Phobia: asingle_case Study Cogentive Psycho Therapy: An International Quarterly, 12 (4), 289-301. Bayer, Kathey (2004), The Anti Aging Trend: Capitalism, Cosmetic & Mirroring the Spectacle, Communication,Culture and Technology Porogram. Georgetown University. Bourdieu, P (1984). Distinction: A Social Critigue of the Judgment of Taste, Tranaslated Bögels, S.M, Alden, L, Beidel, D.C, Pine, D,C, Clark, L.A, Stein, M.B & Vonchen, M (2010). Social Disorder: Questions and Answers for the DSM_V. Depression and Anxiety, 27, 167-189. Borzewski, D.L, Bayer, A.M (2005). Body Image Use among Adolescets. Adolesc Med Clin, 16(2). 31-289 Campbell, Sills,L & Barlow, D,H (2007)Imcorporation Emotion Regulation into Conceptulization and Treatments of Anxiety and Mood Disorders, in, J.J .G Carleton, R Nicholas. Collimore, Krlsey C.Asmundson, Gorden JG (2007). Social Anxiety and Fear Of Negative Disorders Construct Validity Of The BFNE-II. Journal Of Anxiety Disorders, 21. 131-141. Carleton ,R.N, Collimore, K.C & Asmundeson. J.C (2010). It's Not Just the Judegement. It's that Know, in to Lerance of Uncertainty as a Predictor of Social Anxiety, Journal of anxiety Disorder, 24,189-195. Cash. T.F (2004). Body Image in an Interpersonal Context:Adult Attachment, Fear of Intimacy and Social Anxiety .Journal of Social and Clinical Psycology, 23, 1, 86-103. Cash, T.F, Labarge, A.S (1996). Development of the Appreance Schema Inventory: a New Cogentive Body Image Assessment. Cogn Therapy, 20(1), 37-50. Cepance, Diane (1999), Facial Cosmetic Surgery: Voice, Women's Choices. University Of Manitoba. Chao, C.M, Cheng, B.W (2012). Relationship among Personality, Physical Self - Description, and Social Physique Anxiety. Chinese Business Review, June, 580-587. Chao, Jiyoung (2012), Yes! I had Cosmetic Surgery; Celebrities' Cosmetic Surgery Confession in media on Korean Collage Student's. New York. Chao, Ruth K (2001). Extending Research On The Consequences Of Parenting Style For Chinese Americans and European Americans. Child Development. 72. 1832-1843. Clark, D.M, Wells, A (1995). A Cognitive Model Of Social Phobia, In R. Heimberg, M, Liebowitz , D.A, Hope, F.R. Schneier (Eds). Social Phobia (69-93). New York: Guilford Press. Connor, K, Davidson, J, Churchill, L, Sherwood, A, Foa, E & Weisler, R (2000), Psychometric Properties of the Social Phobia Inventory. Br. Psychiatry. 37-86. Correa AJ, Sykes JM, Ries WR. (2013)Considerations before rhinoplasty. Otolaryngol Clin North Am.; 32, (1):7-14. Crum, R.M, Pratt, L.A (2001). Risk of Heavy Drinking and, Alcohol use Disorders in Social Phobia. American Journalof Psychiatry, 1693-1700. David Veale, FN (2010). Body Dysmorphic Disorder: A Treatment Manual.New York: Wiley. Davison, T.E, Mc Cabe, M.P (2005)."Relationship between Men's and Women's Body Image and their Psychological, Social and Sexual Functioning. Sex Roles. 463-475. Diener, E, Biswas- Diener, R (2000). Income and Subjective Wehh _ Being: will Money Make Up Happy? University of III inois, Unpublished. Dittmann,M (2002). Stemming Social Phobia. Monitor On Psychology, 36. 553-555. Dittmar, Helega (2010). Dose the Size Matter. the Impact Of Body Perfect, Ideal in the Media. US University Of Sussex. Eklund, Robert, C, Kelly, B & Wilson, P (1997), The Social Physique Anxiety Scale: Men, Women, and the Effects of Modifying Item. Elliot, J.A (2005). Interdisciplinary Perspective on Hope. New York, Nova Publishers. Eng, W, Coles,M.E, Heimberg, R.G & Safren, S.A (2005).Domains of Life Satis Faction in Social Anxiety Disorder; Relation to Symptoms and Response to Cognitive Behavior Therapy. Journal of Anxiety Disorders, 19, 143-156. Feingold, A (1994). Gender Differencces in Personality Psychological Bulletin, 116(3), 429-450. Flanary, C.M, Barnwell, G.M, Vansickels, J.E, Littlefiled, J.H, Rugh, A.L (1990). Impact of Ortognathic Surgery on Normal and Abnormal Personality Dimensions: a 2-year Followup Study of 61 Patients, A J Orthod Dentofacial Orthop, 98(4), 313-322. Fredrick, D.A, Lever, J, Peplau, J, Letita, A (2007). Insertin Cosmetic Surgery and Body Image: View of Men and Women Across the Life Span. Plastic Reconstr Surg, 415-1047. Fortman,T (2006).The Effects Of Body Image On Self Esteem, And Academic Achievement [Thesis] Columbus, ohio:The Ohio State Univercity. Furmark, T (2002), Social Phobia. Acta Psychiatrica Scandinavica, 84-93. Hartman, L.M (1983). A Meta Cognitive Model Of Social Anxiety: Implication for Treatment. Clinical Psycology Review 3, 435-456. Janda, L (2001). The Psycologyists Book of Personality Tests. New York. Wiley & Sons, Ine. Jong, P.J (2002). Implicit Self - Steem and Social Anxiety: Differential Self avouing Effects in High and Low Axious Individual. Journal of Behavior Research and Therapy, 501-508. Gallucci, N.T (2008).Sport Psychology: Performance Enhancement Performance inhibition, Individual and Teams. Psychology Press.UK. Garcia. Garay, E (2004).Adoleescent Boys and Girls Show Different Predisposition for Eating Disorders, Woman's Health Weekly,6, 22-94. Gilbert, N, Mayer, C (2005). Fear of Negative Evaluation and the Development of Eating Psycholopathology. Journal of Eating Disorder. 37,307-312. Gilman, S (1999). Making the Beautifull: a Cultural History of Aesthetic Surgery. Princetion, University Press. Gimlin, D (2000). Cosemetic Surgery: Beauty as Commodity, Qualitative Sociology, 123, 77-98. Green, P, Pritchard, M (2003). Predictors of Body Image Dissatisfaction i Adolut Men and Women. Social Behavior Personality. 31, 215-222. Griffin, M, Kirby, S (2004).The Effect of Gender in Improving Body Image and Self_ esteem. Center for Sports and Exercise Science Deparment of Biological Scince University of Essex. Grogan S.Body Image:understanding body Dissatisfaction in Men, Women, and Childern . New York.NY:Taylor &Francis:2007. Grossbard, J.R, Lee, C.M, Neighbors, C & Larimer, M.E (2009). Body image Concerns and Contingent Self _ Steem in Male and Female College Students. Journal of Sex Roles, 60(3-4), 198-207. Guility, E>J, Geleijnse, J.M, Ziteman, F.G, Hoekstra, T, Schouten, E.G (2004). Dispositional Optimism and All-Cause and Cardiovascular mortality in a Propective Cohort of Elders Dutch Men and Women. Archives of General Psycology, 61, 1126-1135. Izgic, F, Akyuz,G: Doğ ano & Kuğu, N (2004). Social Phobia among University and its Relation to Self - Esteem and Body Image. Journal of Psychiartry, 49 (9), 630-634. Kent, G & Keohan, S (2001). Social Anxiety and Disfigurement: the Moderating Effects of Fear of Negative Evaluation and Past Experience. British Journal of Clinical Psychology, 40(1), 23-34. Kessler, R.C, Mc Gonagle, K.A, Zhao, S, Nelson,C.B, Hughes, M, Eshleman, S & Wittchen, H.U (1994). Lifetime and 12_Month Prevalance of DSM-III-R Psychiatric Disorders in the United States. Result from the National Comorbidity Survey. Archives of General Psychiatry, 218-219. Kaplan, H.I, Sadock, B.J, Grebb, J.A (2003). Contributions of the Psychological Sciencesto Human Behavior IN: SynoPsis of Psychiatry Baltimore:Willams and Wilkins. 157-206 King, T.K, Matacin, M, Marcus,B,H. Bock, B.C & Tripolone, J (2000). Body Image Evaluation in Women Smorkers, Addictive Behaviors, Vol.25, No4: 613-618. Kashdan, T.B, Barrios, V, Forsyth, J, Steger , M.F (2006). Experiential Avoidance as a Genrralized Psychological Vulnerabiluity: Comparisons with, Coping and Emotion Therapy, 44, 1301-1320. Kimbrel, N.A (2008). A Model of Development and Maintenance of Generalized Social Phobia. Clinical Psychology Review, 28, 592-612. Lantez, C.D, Hardy, C.J, Ainsworth, B.E (1997). Social Physique Anxiety and Perceved Exercise Behavior. JOuranal of Sport Behavior, 83-94. Long, PJ (1985).The Cognitive Psychology Of Motion Fear and Anxiety. Anxiety and the Anxiety Disorder. 131-170. Mallkeran,M & Hamiltone,N (2005). Self – CONTOROL And Thair Influence On Depression, Anxiety And Hostility In A Chronically Stressed Population 2001; 12, P. 67. Marsh, H (2000). Age and Gender Effects in Physical Self - Concepts Adolescent Elite Athletes and Non- Athletes: a Multi Cohort_ multi Occasion Desgn. Journal of Sport and Exercis Psychology. 20, 237-259. Mc Cabe, R.E (1999). Implicit and Explicit Memory for thread in High - and Low - Anxiety - Sensitive Participants. Cognitive Therapy and Research. 23(1), 21-38. Mc Clement, S.E, Chochinov, H.M (2008). Hope in Advanced Cancer Patients European. Journal of Cancer, May< 44(8), 1169-1174. Miller, K.J, Gleaves, D.H, Hirsch, T.G. Green, B.A, Snow, A.C & Corbett,Ch.C (2000). Comparisons of Body Image Dimentions by Race/Ethnicty and Gender in a University Population. Journal of Eating Disorder, 27(3). 310-316. Mulkens S, Jansen A. Changing appearances: Cosmetic surgery and body dysmorphic disorder. Neth J Psychol 2006; 61: 34-41. Nemeroff, C.J, Stein, R.L, Diehl, N.S & Smilack, K.M (1994). From the Cleavers to the Clintons: Role Choices and Body Orientation as Reflected Magazine Artiele Contect. International Journal Of Eating Disorders, 16, 57-71. Olatunji, B.O, Cisler, J.M, Tolin, D.F (2007). Quality of Life in the Anxiety Disorders. Clinical Psychology, 572-581. Pavan C, Simonato P, Marini M. Psychopathologic aspects of body dysmorphic disorder: A literature review. Aesth Plast Surg 2008; 32: 473-84. Philips, K.A, Didie, E & Menrad, W (2007). Clinical Featares and Correlates of Major Depressive Disorder in Individual With Body Dysmorphic Disorder. Journal of Affective Disorder, 91(1-3), 129-135. Puent, M (2008). Non_ Surgical Wrinkle Filler Wins by Nose Usa today. Pritchard , M (2010). Does Self - Steem Moderate the arelation between Gender an Weight Preoccupution in undergradates? Personality and Individual Differences 48(2), 224-227. Ranta, K, Tuomisto, M & Pelkonen, M (2006). Age and Gender Differences in Social Anxiety Symptoms During Adolescns. the Social Phobia Inventory (SPAIN) as Measure. Psychiatry Research Volume 14, 247-257. Rappe, M, Thompson, S (2002). The Effect of Situational Structure the Social Performance of Socially Anxiety and non-Anxiety Participants, Journal of Behavior Therapy and Expermental Psychiatry, 2, 91-102. Reinharth, D (2004). Weight Loss: Goals, Realities, and Strategies. Archives of Innternal Medicine, 162, 1069-1070. Rheingold, A.A, Herbert, J.D, Franklin, M.E (2003). Cognitive Bias in Adolescents With Social Anxiety Disorder Cognitive Therapy and Reaserch. 6, 639-655. Richardson, L.Pl, G, Arison, M.M, Drongshot, M, Manol, L, Leresch. L (2006). Association between Deppressive Symptoms and Obesity During Puberty. General Hospial Phsychiatry, 28,313-320. Rob , S, Wayne, M, Christine, A (2004). Measurement of Body Image Satisfaction Using Computer Momipulation of Digital Image. Journal of Psychology. http"//www. Accessmylibrary.com/.[ 29 July 2007]. Robinson, R.T (2003). Clooting Behvior, Body Cathexis, and Appearance Managment of Women Enrolled in a Commercial Weight Loss Program. Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Philosophy in cloothing and Textiles, Blacksbury, Virginia. Rodebaugh, T.L, Heimberg, R.G (2008). Chapter, Emotion Regulation and the Anxiety Disorder: Adopting a Self - Regulation Perpective. springer. Rodebaugh, T.L, Holaway, R.M & Heimberg, R.G (2004). The Treatment of Social Anxiety Disorder. Clinical Psychology Review, 24, 883-908. Rosenberg, M (1965). Society and the Adolesecnt Self - Image Princeton, N.J: Princeton University Press. Rudd, N.A & Lennon, S.J (1994). Aesthetics the Body and Social Identity, In Delong, M.R & A.M Fiore (Eds). Aesth of Texetics Textills and Clothing: Advancing Multi - Textiles and Apparel Association. Sands, R (2001). Reconceptualization of Body Image and Drive for Thinness. International Journal of Eating Disorder. 28, 397-407. Sarwer, DB, Wadden, TA, Pertschuk, MJ, Whitaker, LA (1998). The Psychology Of Cosmetic Surgery: A Review and Reconceptualizaion. Clin Psycho Rev, 18(1), 1-22. Sarwer, DB, Cash, TF, Magee, L, Wiliams, EF, Thompson, JK, Roehrig, M (2005). Female Collage Students and Cosmetic Surgery: an Investigation of Experien, Attitudes and Body Image. Plast Reconstr Surg, 5(3), 931-935. Scafani, A.P (2003). Psychological Aspects of Plastic Surgery. Journal of Medicine, 24 (15), 1011-1114. Sherry SB, Vriend JL, Hewitt PL, Sherry DL, Flett GL,(2014) Wardrop AA. Perfectionism dimensions, appearanceschemas, and body image disturbance in communitymembers and university students. Body Image.; 6(2):83-9. Sira, N & Parkerwhit, C (2010). Individul and familial Correlates of Body Statisfaction in Male and Famale Collges Students. Journal of American College Health, 58 (6),507-514. Smith, E.R, Mackie, D.M (2007). Social Psycology 3 ed. Philadelphia, P.A: Psychology Press. Stein. DJ. Baouwer, C (1997). Blushing and Social Phobia: A Neuroebiological Speculation. Medical Hypotheses. 49. 101-108. Stein, MB. Walker. JR & Forde, DR (1994). Setting Diagnostic Theresholds For Social Phobia: Considertion From Acomunity Survey Of Social Anxiety. American Journal Of Psychiatry. 151. 408-412. Strhan, E (2002). Theeffects of Social Anxiety and Social Skills on Academic Performance, Personality and Individual Differences, Volume 34, Issu 2 Pages 347-366. Stwart (2006). Work on the Anxiety Associated With Negative Body Image, Simmonds Publcation, Vancover Available. http://www.Search.com. Sugar, M (2000). female Adolescent Development, New York, Brunner mazel. Snyder, C.R (1994). The Psycology of Hope: You Can Get There from Here, New York. Free Perss. Snyder, C.R (1995). Concept Ualizing Measuring, and Nurturing Hope. Journal Counseling and Development, 73, 335-360. Snyder, C.R (2002). Hope Theory: Rainbow in the Mind, Psychologyical Inquiry. 13, 249-175. Snyder, C.R, Irving, L, Anderson, J.R (1994). Hope and Health: Measuring the Will and Ways, In: C.R. Snyder, C.R, Forsyth (Eds), Hand book of Social and Clinical Psycology: The Health Perspective, New York, Pergmum Press. 258-305. Swami, V (2009). Body Appreciation, Media Influnce, and Weight Statas Predict Consideration of Cosmetic Surgery among Famale undergraduates. Body Image, 6, 7-315. Thompson, J.K (1996). Body Image distrubance, Asseccment and Treatment University of Sought Florida - Pergamum Press. Thompson, J, Kedin, Heinberg, J, Leslie (1999), The Media Influnce On Body Image Disturbance & Eating Disorder. Journal Of Social Issues: 339-353. Tiggmann, M, Eha, R(2001). A Cross _ Cultural Comparison of Body Dissatisfaction in Estonian and Australian Young Adult its Relationship with Media Exposver. Journal of Cross Cultural Psychology. 23(6), 206-223. Turk, E.L, Heimberg, R.G & Hope, D.A (2001). Social Anxiety Disorder. in. H.D. Barlow (ED). Clinical Handbook of Psychological Disorders; A Tep_ by_ Step Treatment c3. ed. New Yourk: Guilford Press, 114-153. Walstone.Walstone & Dowliss (1987) Social Skills in Interpersonal Communication: Third Edition. London, Rutledge. publication. Wadden, T.A (1993). Treatment of Obesity by Moderate and Sever Restriction: Result of Clinical Research Triats. Ann Intern Med, 119, 688-693. Vander Wal, J.S & Thelen, M.I (2000). Predictors of Body Image Dissatisfaction in Elementary - Age Scool Girls. Eating Behaviors, 105-122. Watson, D, Friend, R (1969). Measurment of Social_ Evaluative Anxiety. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 33(4), 448-457. Weeks, Justin. W, Heimberg, Richard, G, Rodebeugh, Thomas L (2008). The Fear Of Positive Evaluation Scale: Assessing a Proposed Cognitive Component Of Social Anxiety. Journal Of Anxiety Disorders,22. 44-55. Wells, A. Clark, DM, (1997). Social Phobia: A Handbook Of Theory, Reaserch and Treatment. 3-26. Wild, J, Clark, D.M, Ehlers, A & Mc Manus, E (2008). Perception of Arousal in Social Anxiety: Effects of False Feedback During A Social Interaction. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 39, 102-116. Wilson, J.K, Rapee, R.M (2005). The Interpretation of Negative Social Events in Social Phobia: Changes During Treatment and Relationship to Outcome. Behavior Research and Therapy, 43, 373-389. Witaker, L.A (2005). Female College Students and Cosmetic Surgery: an Investing of Experinces, Attitades and Body Image. Pennsylvania University Press. Wright, M.R, Wright, W.K (1975). A Psycological Study patients undergoing Cosmetic Surgery. Archives of Otolaryngology, 101, 145-151. Zatomcka, Pither (2005). Sociological Theory of Trust, Translated by: Fatheme Gholabi, soutode Press.