پاورپوینت حفاظت بیمار در بخش پزشکی هسته ای (pptx) 15 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 15 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
موضوع:
حفاظت بیمار در بخش پزشکی هسته ای
مفهوم ALARA : واژه ای بر گرفته از As low As Reasonably Achievable هر چه کمتر موجه شدنی ,که بر مبنای زیان بار بودن تشعشع استوار است.بنابراین هر گونه تابش گیری از تشعشع باید در کمترین مقدار ممکن ودر یک محدوده خاص انجام پذیرد.حفظ کیفیت یک آزمون با خطر کم شرط است.
مقایسه اختیاری خطر و منفعت
طبق دستورالعمل های حفاظت در برابر اشعه هیچگونه آستانه یا سطح پایینی از اشعه,عاری از اثر وجود ندارد.با در نظر گرفتن آستانه آن باید یک اثر داشته باشد.با نبودن این آستانه منجر به در نظر گرفتن خطر و منفعت برای بیمار و کارکنان شده است.اگر آستانه ای در نظر گرفته نشود هر گونه استفاده از اشعه مقداری خطر دارد.
اگر آزمونی فقط خطر داشته باشد بیمار و تکنسین از انجام آن خودداری می کنند واگر آزمونی خطر کم و منفعت زیاد داشته باشد بیمار باید آن را انجام دهد.که اکثر آزمونها بدون خطر هستند.
كليد اصلي حفاظت بيمار:
حفاظت بيمار بنيان نهادن رابطه اي است بين دزجذب شده
وسودی كه دراثر آزمون پزشکی هسته ای یا راديولوژي نصيب بيمارمي شود.
برای حفاظت بیمار در بخش پزشکی هسته ای باید شش اصل باید رعایت شود:
بررسی پرونده بیمار
دز دریافتی بیمار
توصیه به بیمار
تجهیزات تصویربرداری
روشهای ثابت کردن بیمار
بیمار باردار یا مستعد بارداری
بررسی پرونده بیمار
پرونده پزشکی هر بیمار با درخواست پزشکی هسته ای,باید قبل از انجام هر گونه آزمایشی بازبینی شود.در ابتدا,درخواست پزشک برای هر آزمون خاص با توجه به علائم بالینی و دلیل انجام آزمایش باید مشخص باشد. در صورت مشخص نبودن علائم بالینی برای انجام آزمون,تکنسین باید حتماً علائم را از پزشک مربوطه جویا شود.زیرا این عمل از انجام دادن ورشهای ناخاسته جلوگیری می کند.یا اینکه منجر به استفاده از اروش بهتری برای بیمار خواهد شد.
پرسش در مورد درخواست پزشک نباید به عنوان زیر سوال بردن پزشک تعبیر شود.بلکه به عنوان انجام دادن بهترین روش به نفع بیمار باشد.
در بعضی موارد شاید مشاوره با پزشک پزشکی هسته ای بهتر از مشاوره با پزشک باشد.چون ممکن است پزشک از کلیه جزئیات فنی روش تشخیصی آگاه نباشد.
دز بیمار
یکی از وظایف تکنسین پزشکی هسته ای,تهییه مقدار دقیق رادیودارو و بکار گیری روش صحیح تجویز آن است.
ابتدا تکنسین باید مشخصات بیمار را تائید کند.برنامه های کنترل کیفیت ترجیح می دهند دو نفر به طور مستقل هویت فردی که باید رادیوذارو دریافت کند,قبل از انجام دادن آزمایش تایید کنند.
تکنسین به منظور تهییه دز برای تجویز به بیمار,باید با خواندن دقیق برچسب ویال,رادیو دارو و واحد دز سرنگ مطمئن شود که از رادیوداروی مناسب استفاده کرده است.چونکه بسیاری از رادیوداروهای پزشکی هسته ای با رادیودارویTc-99m نشان دار می شوند.بنابراین مهم است که حتماٌ نام کامل رادیودارو و ترکیبات آن به طور کامل خوانده شود.
دز بیمار
مقرراتNRC ,مستلزم سنجش مقدار رادیواکتیویته مورد نیاز برای تجویز در یک دستگاه اندازه گیری است.برای اطمینان از صحت کامل دستگاه اندازه گیری دز,کنترل کیفیت دستگاه باید طبق مقررات NRC انجام گیرد و نتایج ثبت شده باید تا سه سال نگهداری شود.
باید در خاطر داشته باشیم که هنگامی رادیودارو به بیمار تجویزمی شود,نه تنها اندامی که از آن تصویر گیری می شود بلکه بسیاری از اندامهای بدن تحت تابش اشعه قرار خواهند گرفت. در بسیاری از موارد اندام هدف یعنی اندامی که بیشترین تابش گیری را دارد عضو مورد نظر برای تصویرگیری نیست.به هر حال دز تابشی به اندام هدف بحرانی,به شدت در تعیین دز تجویزی رادیواکتیویته,یک عامل موثر است.به این دلیل است که باید مقدار رادیو اکتیویته تجویز شده,کمترین حدود دز تشعشعی را به اندام هدف و اندام های دیگر برساند.
