ژئولوژي (docx) 18 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 18 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
ژئولوژي، كاني شناسي و داده هاي مشخص متغير ( بي ثبات) رسوب canakkale-Arapucan-pb-zn-cu-Ag، تركيه.)
مقدمه: Arapucan، رسوب pb-zn-cu-Ag، تقريبا در 11 شمال شرقي شهر yenice واقع شده است، بخش yenice در محدوده canakkale در شهر Anatolia شمال غربي است. اين رسوب يكي از رسوبات pb-zn راپي ژنتيكي در محدوده كاني yanice-kalkim منطقه kazday massife مي باشد و در نواحي مشابهي چون balya mine معدن Balya كه يكي از توليد كنندگان اصلي pb,Ag در تركيه در سال هاي 1880 تا 1935 بوده است، رخ داده است. عقيده بعضي از نويسندگان بر آن است كه هر دو گروه از رسوبات داراي ناحيه اي مشابه مي باشند. تاريخچه استخراج رسوب Arapucan همانند معدن Balya به دوران قديمي بر مي گردد. اكتشاف فلزات مدرن در Arapucan توسط Mineral Research and Expalaration Institve موسسه تحقيقات و بررسي هاي كاني ها از طريق يك پروژه تحقيقاتي بنام بررسي ژئولوژيكي كاني سازي به پايان رسيده بود. از 25 حفره سوراخ كه به لحاظ ارتفاع به مجموع 5189 مي رسند، MRA ذخيره ژئولوژيكي 0/4 با وجود pb 4/16%، zn 1/12%، cu 23/2% را مشخص كرد. بررسي هاي كلي حاكي از آن مي باشند كه كانه Arapucan حاوي 12t طلا و حدود 105t نقره است. رسوب در سنجش ها مقايس هاي صنعتي از سال 1972تا 1995 توسط شركت تركيه وي بنام A,S Kor Madencilik استخراج شده بود. در طول آن دوران در حدود 50000 تن كانه كه حاوي 0/10% فلز اصلي بود توليد شد. اين بررسي دلالت بر ويژگي هاي ژئولوژيكي و كانه شناختي رسوب Arapucan PB-ZN-CU-AG دارد. ويژگي ها و جنبه هاي مختلف كاني سازي توسط Bingol(1968), krushensky(1971),yucelay(1971), Anil(1979), Again, oztunalui(1981) مشخص شده بودند. اطلاعات مقدماتي با داده هاي اضافي بر روي طرح ژئولوژيكي، كاني شناختي كانه، گنجايش هاي متغير و ژئوشيمي با بررسي منشا pb-zn-cu-Ag و سيستم هيدروترمال Arapucan ادغام شده بودند.
2- ژئولوژي: رسوب pb-zn-cu-Ag Arapucan نزديك به مركز kazdag massif در ناحيه sakarya است و مشتمل بر نشانه ها و علائم پيدايش تكتونيك Anatolian غربي و فعاليت ماگما مانند است. ناحيه sakarya يكي از 4 نواحي تكتونيك NE-SW تركيه غربي، به عنوان يكي بخش قاره اي است كه داراي واحدهاي فعال – حاشيه اي Paleo-tethyan مي باشد، و متشكل از يك پي سنگ يا منشا قاره اي palaezonic سنگ ها و خارا نماها است. در مدت اخرين Triassic بود كه طبقه زيرين از جنوب توسط يك قوس permo-triassic رورانده گي شده بود، هر چند كه با پيچيدگي هاي افزايش يافته paleo-tethys شكل گيري karakaya در ارتباط مي باشد. كوهستان kazdag اساسا از سنگ هاي دگرگون شده قاره اي كه توسط زeeenozoic قطع شده اند شكسته شده اند، ساخته شده است. سنگ هاي دگرگون شده يا سنگ هايي كه به لحاظ، هيت تغيير شكل يافته اند متشكل از گنايس فلسيك ذرات متوسط تا ذرات درشت، آمفي بوليتدي هاي (amphibolite) و شيست هاي ميكا كوارتز – فلسد پاري مي باشند كه همراه با سنگ هاي مرمر هستند.
سنگ هاي بين رخساره هاي آمفي بوليت و رخساره هاي گرانوليت با انا- تكسي هاي محلي منطقه اي دگرگون شده اند. خارا نماها ناحيه sakarya اساس خارا نماها در تركيب، دلالت بر ميزان كشش يا شباهت laurasian طبقه زيرين قاره اي ناحيه sakarya مي كنند. تشكيل karakaya به زير بخش هايي چون واحدهاي بالا و پائين تكتونيك – چينه اي مانند تقسيم بندي شده بودند. اساس واجد پايئني ساخته شده از عدسي هاي n لنزهاي ultvabasic مارپيچي شكل توف هاي اصلي و انحراف دار، سنگ هاي در اثر فعاليت آتشفشان و گدازه هاي بالشي مانند است كمه با دسته هاي سنگ رستي و كربنات در ميان ديگر چينه ها قرار گرفته اند. بالا ترين واحد توسط 2 سنگ كوارتز – فلدسپاري با يك منبع خارا مانند (aranitic) قاره اي و ديگري زنجيره سنگ رست – گازها (grey wackey) كه مشتمل بر سنگ آتش نه سياه، سنگ آتشفشاني مافيك و بخش هاي فيليت برگ وار است. شكل گيري توسط يك زنجيره Jurassic جوش سنگ، ماسه سنگ، آهك رس و سنگ آهك پوشيده شده است. سنگ ها دريا نواحي اطراف Arapucan از عصر palaeozonic به عصر tertiarye مرتب شده اند. انواع سنگ اصلي شامل سنگ هاي دگرگون شده palaeozpic جوش سنگ، و تا حدودي سنگ هاي جدا شونده دگرگون شده با تخت سنگ هاي كربنات، سنگ آهك و آهك رس، گراندو- ديوريت قليائي – آهك و جوش سنگ هاي neogene ماسه سنگ، سنگ رستي، آهك رس و سنگ هاي آتشفشاني قليايي- اهك مي باشند. سنگ هاي جدا شونده، اساس آركوز و سنگ –رست ها، با بالاترين واحد شكل گيري نkarakaya و با ديابازي كه ميزبان رگ سنگ هاي كانه اي است، برابر مي باشند.