صفحه محصول - کهنترین دین چینی شناخته شده

کهنترین دین چینی شناخته شده (docx) 20 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 20 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

کهنترین دین چینی شناخته شده پیش از ورود آیین بودا به چین، چینیان دارای زیرساخت‌ها و بن‌مایه‌های بسیار عمیق و گوناگون فلسفی و اخلاقی بودند. كهن‌ترین دین چینی شناخته‌شده، دین اشراف سلسله شانگ1 (قرون چهاردهم تا پانزدهم ق. م) است. از دین مردم عادی در آن عصر اطلاعات فراوانی در دست نیست. آن‌چه مسلم است، این است كه نیاپرستی، آیین‌های قربانی و تفأل در میان چینیان، دارای دیرینه‌ای بس كهن است. هرچند آثار باستانی از اعمال مذهبی در چین از دوران نوسنگی ( حدود 12000 تا 2000 ق. م) در دست است، نخستین سند ادیان چینی از عصر مفرغ اتخاذ شده. دوره ایالات متحارب (481 تا 221 ق. م) دوره ناآرامی و بی‌نظمی سیاسی و تجزیه اجتماعی بود، اما در تاریخ اندیشه چینی، پرشكوه‌ترین عصر به شمار می‌رفت؛ زیرا در این دوره نظام‌های اخلاقی و فلسفی بسیاری پدید آمد كه تأثیری پایدار در فرهنگ خاور دور به همراه داشت. از برجسته‌ترین مكاتب این عصر مكاتب كنفوسیوس2 و دائو3 بودند. كنفوسیوس (حدود 551 تا 479 ق. م) اساساَ فیلسوفی سیاسی بود. وی پایه‌های آموزه‌های خود را بر اساس اصول اخلاقی و اجرای مراسم آیینی كهن با رگه‌هایی از اصلاحات، پایه‌گذاری كرد. او را بزرگ‌ترین معلم اخلاقی چین محسوب می‌كنند. مكتب دیگر دائو یا تائو4 نام داشت؛ به معنای راه. پیروان آیین دائو، بنیان‌گذار راه را شخصی به نام لائوزه5 می دانستند كه از دیدگاه تاریخی، اطلاعات فراوانی از وی در دست نیست، اما بر طبق احتمالات، گروهی وی را هم‌دوره نفوسیوس دانسته‌اند و گروهی از محققان نیز وی را شخصیتی خیالی می‌انگارند. اصول اخلاقی و فلسفی دائوگرایان و پیروان كنفوسیوس در بسیاری موارد متضاد بود. دائوگرایان روند طبیعی زندگی و رهایی از قوانین بی‌شمار اخلاقی را پی‌گیری می‌كردند، در حالی كه پیروان كنفوسیوس، اجرای احكام و مراسم منظم اخلاقی و آیینی را سر لوحه خود قرار داده بودند. این دو آیین و بسیاری آیین‌های دیگر كه در دوره صد مكتب خلق شدند، تأثیرات بسیار عمیقی بر بن‌مایه‌های مذهبی چینیان بر جای گذاشتند.