تحقیق زندان در اسلام

قسمتی از متن:

مفهوم واژه حبس، به معنای گرفتن و ممنوع ساختن شخص از تصرف آزادانه و جلوگیری از پرداختن به مشاغل و امور مهم دینی و اجتماعی می باشد.

واژه حبس، به معنای مانع شدن از آمد و شد می باشد و حبس ضد تخلیه و گشودگی است.

زبیدی در کتاب تاج العروس درباره حبس می گوید: حبس به معنای مانع شدن و نگه داشتن شدن است و اسم مفعول آن بر وزن محبوس و حبس آمده است. واژه حبس ضد تخلیه و گشودگی می باشد، حبس و احتباس هر دو به یک معنا هستند و احتبس یعنی خود را حبس نمودند.[1]

برخی از دانشمندان لغت می گویند: حبس در شریعت به معنای نگه داشتن انسان در جای تنگ نیست بلکه به معنای جلوگیری از تصرف آزادانه او می باشد.[2]

اقسام زندان

فقها و دانشمندان تقسیمات گوناگونی از زندان ارائه داده اند که بعضاً تفاوتهایی نیز با هم داشته است. در این خصوص هر یک ملاکهایی جهت این تقسیم بندی عنوان نموده اند که در زیر به مختصری از این عقاید اشاره می شود.

ابن عابد تصریح می نماید که در قرن چهارم هجری، زندان ها از نظر جرم به سه نوع تقسیم شده بود:

1- زندان ویژه جهت کسانی که به علت عدم پرداخت بدهی به زندان افتاده اند

2- زندان مخصوص برای دزدان

3- زندان دیگری برای بقیۀ خطاکاران[3]

در فقه اسلامی تقسیم بندی دیگری از زندان بر مبنای انگیزه های حبس و عوامل و اهدافی که مورد درخواست است، انجام پذیرفته است. در این خصوص دکتر احمد الوائلی در کتاب احکام السجون آورده است[4]: